Laf olsun diye soylemiyorum, hakkaten de oyle.. Ofiste oglenleri yurudugumuz kadinlardan biri. iki cocugu var, biri 14, digeri de 6 yasinda. Gecen gun yuruken dedi, ben daha 28 yasindayim.. Ilk yanlis duydum herhalde diye dusundum.. Sonra o gitti ve patronumla yurumeye devam ettik. Ona soyledim, yanlis duydum galiba ben diye. Yo hayir dogru duydun, sen o anlatirken bizle degil miydin dedi. hayir dedim.
Kadin 13 yasinda hamile kalmis, erkek arkadasi da 17 yasindaymis. Yazarken bile sacma geliyor, insanin inanasi gelmiyor ama neyse. aileleri bunlara bakmis. Bizim kiz dogurmus 14 yasinda. 1 yil birlikte yasamislar erkek arkadasiyla, evlenmemisler, ve de 1 yilin sonunda dayanamamis ayrilmis bizim kiz. Ailesine geri donmus.
Bir defa sunu soylemek lazim, cok sansli biriymis ki boyle bir aileye sahipmis - ona ne baski yapmislar evlen diye, geri donmek isteyince de kabul etmisler.. Bu arada cocugu doguracam diye tutturan da kendisymis. 28 yasinda 14 yasinda oglu var, inanilmaz bir sey.. Bizdeki 14 yas hikayesini hatirlatti, nasil bir psikolojiydi acaba, kizin o zamanina gidip onu tanimayi isterdim.. Simdi kendine bir hayat kurmus,evlenmis, 2. cocugu olmus falan. ama insan dusunmeden edemiyor, bazilarinin hayati ne kadar zor, daha bastan ne kadar zor sartlarda basliyor bazilari hayata...
Bu aralar aklimdaki 2. hikaye de bizim bolumden iranli bir kiz ile ilgili. Ruya gibi bir is teklifi aliyor, londra'da bbc'den, hep hayalini kurdugu is. bu kiz iranin ilk bloggerlarindan, sayfasi surekli yasaklaniyor, tutklanma karari bile alinmis hakkinda, iran'a giremiyor. Acayip feminist, aktivist bir kadin yani! ama gel gelelim, is teklifi alinca 2 yillik erkek arkadasimi nasil birakicam, nasil gidicem diyor. Bu gece onla yemekteydim. Zor bir karar onun icin, korkuyorum dedi. Bir yandan dusunuyordum, ugruna ruya isini kabul etmeyip butun gun evinde oturacagin oglan boyle bir teklif alsa bir an bile dusunmezdi iliskim ne olacak diye, hemen ucak biletlerine bakmaya baslardi. Oyle ama gercekten de.
Kadinlarin kariyerleri, hayatalarindaki tercihleri hep ikinci plana atilabiliyor, cok daha kolay bir sekilde 'ama sevgilimi birakamam ki'ye donuveriyor. Bu kadar egitim, bu kadar caba - sonra bir adam icin her sey altust olsun. Kadinlari her zaman daha zor tercihler bekliyor, fedakarlik bekliyor. Mesela Ayse Arman, o da her seyini riske atip kocasinin arkasindan Dubai'ye gitmedi mi.. Hep ayni sey, kadin istedigi kadar ozgurlukcu, istedigi kadar bagimsiz gibi takilsin, en ufak bir karar asamasinda hep erkegin lehine karar veriyor. Ne dersek diyelim bu boyle, Ayse arman ilk aklima gelen ornek, bunun o kadar cok ornegi var ki....
Tansu Ciller'i o kadar elestiriyoruz, bircok konuda da hakli elestiriler bunlar, ama hangi kadin kocasina kendi soyadini verebiliyor, ben hic boyle bir kadin tanimiyorum, helal olsun valla!
