"Happiness is a butterfly, which, when pursued, is always just beyond your grasp,
but which, if you will sit down quietly, may alight upon you."
— Nathaniel Hawthorne
bvasliga aldanmayin, benim morale cok ihtiyacim var bu 2 gunde - kendi kendimi motive etmeye calisiyorum :)
(Amator bir sekilde )
Yarin tez komite toplantisi, persembe de GRE var - stress cok artmis durumda, sorun da hicbirne istedigim kadar zaman ayirmamis olmam.. gerci okulun son haftalari zaten diger odevlerle doluydu, ama iste - hazir hissetmiyorum..
Neyse, yapacaz, gecip gidecekler - umarim yarinki toplanti iyi gecer.. Kurabiye ve kahve goturmeyi planliyorum, tatli yiyelim, tatli konusalim diye - umarim kurnaz planlarim isler..
GRE'de de tamamen yogunlasmayi dusunuyorum.. yarina az bir sey kaldi - tam istedigim gibi calisamadim, ama olsun - napalim, elimden geldigi kadar diye ikna ettim kendimi.. gorucez ne olacak..
dersler disinda daha eglenceli bir seyler yazmak istiyorum - ama yok gibi..
en son eglendigim zaman pazar gunu bisikletle gezdigim zamandi, bir de gece Spam All Stars'da eglendim - sonrasi keyifsizdi - hala biraz keyifsiz..
Bir yandan da turkiye bavulumu hazirliyorum, 1 canta ile gidicem - ne giysem, neyi elime alsam falan hesaplar dorukta.. gerci daha ona zxaman var, ama su aralar hayatimdaki en eglenceli sey bavul yapmak maalesef..
artik turkiye'de dinlenecegim.. iyi olacak..
sonra da gelip tez uzerine yogunlasma ve gecici bir is arama.
iste boyle simdilik, biraz daha rahatlayinca daha eglenceli seyler yazmayi umuyorum :)
umarim...
odevler tamam.
tez komite toplantisi carsamba,
gre persembe,
naz'in mezuniyeti cuma,
partisi cumartesi,
turkiye - pazartesi..
boyle de bir hafta bekliyor beni.. bu arada yok olan ucak biletimi bulmak ve de I-20'mi halletmek gibi onemli islerim de olacak tabi..
ama canim hicbirini yapmak istemiyor..
oyle oturmak, kalkmamak istiyorum..
pek bir keyifsiz gececek gibi gunler,
mercimek koftesi bile tatsiz (!)
bu yazi boyle uzar gider bana kalsa
otomobil ucar gider - ucak cok daha hizli..
karanlik odalar bombos kalmis - ben bile yokum..
bakalim bitkiler ne olacak :)
arkadan el sallamak ne fena bir seymis..
yeni anliyorum
Final haftasi: odevler, sunuslar.. (iyiki sinav yok )
Bir yandan GRE hazirliklari,
Bir yandan tez isleri,
bir yandan basvuru icin gereken seyler - resume, letter of intent..
sanki hic bitmeyecekmis gibi geliyor insana bazen, ama biliyoruim ki sadece 2 hafta sonra hepsi bitmis olacak - ya da en azindan bir ara vermis olacagim, ve ondan sonra da Ankara ve tatil..
herkesi cok ozledim, ankara'yi cok ozledim, kedimi cok ozledim..
bekliyorum..
bir an once gecsin, gidiyim, sonra da geri geliyim :)
Sukran gunu tatilinden yararlanip Savannah'ya giitk gecen haftasonu, cok eglendik, cok gezdik.. guzel fotograflar cektik.. Cok guzel evler vardi, gezmeye doyamadim, mutlaka bir daha gitmeyi istiyorum..
Hayatimda ilk defa noel baba ile resim de cektirdim cocuklara ozenip, cok eglendim!
pazar'a az kaldi.. kalin kalin giyinip gitmeyi planliyorum, acitiyormus paintball.. bir de karisik takimlar olunca birbirimizi de vurmus olucaz, bakalim o nasil olacak merak ediyorum..
bekleyip gorecegiz.
Burda kangal yetistiren kadin - Sandy, veterinere gelince biz de gittik gormeye yavrulari.. oyle sirin, oyle bebek gibilerdi ki bakmaya doyamadim.. Dunyadaki en sakin kopek yavrusu kangaldir herhalde.
kopek yavrulari ile bir saatten fazla vakit gecirdim, ve insan ancak o zaman farkediyor neler kacirdigini hayatta, nasil boyle bir sevgiden mahrum kaldigini. Uzuldum kendi kendime, ben de istiyorum :(
Dun gece gorduk bu filmi, ve senaryo olarak cok ilgincti..
sonra ciktik, seri katiller ve bireyci ya da toplumcu kulturun buna etkileri, matematigin arkasindaki temel sorunlar, sinavlarin ardindaki mantik, kadinlarin erkeklerdan daha "genis" bir sekilde gorebilmesi - ki bu cok derin bir konuydu, biraz kacindik - hakkinda konusa konusa sabahin 5'ini getirdik.. bizim kadar konusmaya merakli millet yoktur herhalde :)
bugun de piknik var..
su haftasonu bir gecsin, baska bir sey istemiyorum.
Ruhat Mengi yazmis 5 kasimdaki yazisinda.
sasirdim, cunku beklemiyordum boyle bir sey okumayi, hasta hasta bilgisayar ekranimin onunde uyumak uzereyken..
ask her zaman yetmiyo.. ve de bir seyler daha gerekiyo iliskiyi yurutebilmek icin.. sabir, guven, saygi, vs... olmayinca olmuyor.. uzulmeye doyuyor insan gercektende.. :) zaman geciyor, insan buyuyor, anliyor, ogreniyor.
Soyle yazmis:
"
"Bi bakmışın ben yokmuşum
Üzülmeye doymuşum
İsyanımı yola koyup
Hayatından kaybolmuşum"... (yalin)
Bir sevgilinin verdiği acı bundan daha güzel anlatılamaz ... (Küçücüğüm' ün üç ayrı remixinin olduğu albümü de dinleyin, güzel olmuş.)
Aynı sabah gazetede bilindik bir ismin "bir ayrılıp bir barıştığı" sevgilisinden tümüyle ayrıldığı yazıyordu. Bunu da duyunca eşini sevmesine rağmen onunla bir türlü mutlu ve istikrarlı bir ilişki kurmayı başaramadığı için ayrılan arkadaşımı düşündüm.
Seviyorlardı aslında birbirlerini, ayrı da olamıyorlardı ama ufacık ihmallerin, özensizliklerin yaptığı birikim, sonunda "üzülmeye doymasına" ve eşinin "hayatından kaybolmasına" neden olmuştu...
Bu kadar mı zor acaba sevdiğine özen göstermek?
Arasıra kulağına sevdiğini söylemek, onun herşeyden önemli olduğunu anlatmak?
Sevmek ve sevginin ihtiraslarla, güvensiz, tatminsiz ruhlarla birbirini tüketmek değil, yeşertmek olduğunu öğrenmek bu kadar mı zor?
Sonradan karşındakini suçlamak neyi geri getiriyor? Bilmiyorum... Bildiğim, sevgiyi sonsuz kılmayı başarabilenlerin sayısının hiç de az olmadığı..."
gecmis olsun der, acil sifalar dileriz!
(insanin kendine cicek yollamasi cok mu garip kacar :)
"It is not easy to find happiness in ourselves, and it is not possible to find it elsewhere. "
— Agnes Repplier
tul-i emel diye bir kelime varmis, yeni ogrendim.. hayata baglilik, hirs, dunya zevklerinden vazgecememe falan demekmis.. ilginc geldi.. ama kelimenin anlamindan cok soylenisi hosuma gidiyor..
niye bilmiyorum.
bugun derste hoca aranizda hic karda yuruyeniniz oldu mu diyo sordu, bir benzetme yapacakti, ve de sadece 2 kisi el kaldirdi...
yani tamam florida'da yasiyoruz, farkindayim.
ama yine de..
ne biliyim, bi anda kendimi cok ayricalikli hissettim aptalca bir sekilde.. cocukken kar yaginca cop torbalarini alip disari ciktigimiz aklima geldi, gecenin bir yarisi..
kendime gulumsedim..
karda yurumuz nadir insanlardanim :)
not almaya devam ettim.
havalar yeniden isinmaya basladi.. iyi oldu.
seker bayrami geliyo, ben burdayim, bayram harcligini falan kesinlikle unutuyorum o yuzden :) Napalim, herhalde bir yastan sonra olmuyor..
onun disinda tez komitem ile toplantim var bu persembe, tam da bayram gunu - bu bir isaret olmali!
ama o toplantidan sonra cikip uzun uzun bisikletime binicem, lastikleri inik oldugu icin yapamadigim keyfi yapicam, ruzgarin tadini cikaricam..
persembeyi iple cekiyorum ;)
ya bir gunde kis gelir mi?.. ne oldu anlayamadan, ceket ve kazaklarla dolasmaya basladik..
onceki yazim yuzunden nazar degdi herhalde, cok sansliyiz burda yasadigimi icin demistim, yazmamak lazimmis :)
burdan ilgililere mesaj yolluyorum: su ramazan bir gecse de hepimiz bi rahatlasak..
yani boyle insanlar sinirli oluyo, dogru dusunemiyo.. olmuyor yani..
az kaldi, sikalim disimizi.
sinirlenmeyelim, onlara uyamayalim.
Bu Jim mus degil, ve de ben onun ustune tanimam aslinda ama, bunu gorunce dayanamadim..
insanin baktikca bakasi geliyo..
Oguz suna bak.. :)
Wilma geldi, gecti - bir suru eziyet ve hasar yaratti baska yerlerde, ama burada pek hissedilmedi. benim icin hala Fred Cakmaktasin karisi, baska bir connotation yaratmiyo.. Gerci sabah cok soguktu hava, ceket giyme havasiydi - puslu gunlerin baslangici.. galiba ekim sonunda sonbahar geliyo Gville'e diyebilriz.
oyle iste, gunler geciyo
yapraklar ucuyo
hayat ayni :)
okuldan cikip, isleri bitirmis olup, karnin tok - televizyonun karsisinda uyuklamak gibisi var midir??
havalar burda bile soguyor yavas yavas.. kimbilir turkiye'de simdi nasildir.. bir arkadasiin cekilmis resimlerini gordum, ankara'da, yerlerde hep dokulmus yapraklar..
Sonbahari cok sevmiyorum ben, ama ankara'da guzel olur sonbahar.
cok guzel fotograf cekilir.
zaman hizla geciyo, kis gelmek uzere nerdeyse, donemin bitmesine az kaldi, sonra yani donem, sonra okul bitecek, sonra geri donus, yeni hayat.. cok is var yapacak, bitirecek.
bir ev kapanacak, yenisi acilacak..
hayatim degisecek.. ve heyecanla bekliyorum..
su anda sadece izleyici gibiyim hayatima, yaprak gibi ruzgar nereye uflerse oraya simdilik.. ama az kaldi..
20 yillik egitim hayatim yakinda son bulacak, and i can't wait !!!
'One Art'
The art of losing isn't hard to master;
so many things seem filled with the intent
to be lost that their loss is no disaster.
Lose something every day. Accept the fluster
of lost door keys, the hour badly spent.
The art of losing isn't hard to master.
Then practice losing farther, losing faster:
places, and names, and where it was you meant
to travel. None of these will bring disaster.
I lost my mother's watch. And look! my last, or
next-to-last, of three loved houses went.
The art of losing isn't hard to master.
I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
some realms I owned, two rivers, a continent.
I miss them, but it wasn't a disaster.
---Even losing you (the joking voice, a gesture
I love) I shan't have lied. It's evident
the art of losing's not too hard to master
though it may look like (Write it!) like disaster.
-- Elizabeth Bishop
aklim bulandi..
konus, kosustur, oku, yaz,
konus, kosustur, yaz..
oku oku oku
yaz yaz yaz
butun gunum boyle gecti
ay yeter artik!!!
boyle o kadar cok sinirleniyorum ki bazen, sinirim icime tas gibi oturuyo..
sonra bu kadar sinirlenmeme kiziyorum, kendi halime kiziyorum.
ne gerek var, bosver gitsin, neden umursuyosun - zaten olmayacagini biliyosun..
sinir yok oluyo
umursamazliga - indifference'a donusuyo..
and that is worse than hate.
but some people never know..
nevermore ;)
"deve hamama gitmis,
Dana tellaklik eder"
(Kaygusuz Abdal)
iste tam durumum bu - ne alaka!!
birinin bunun ne oldugunu bana aciklamasi gerekecek..
ya da gator olup da gator nation'a dahil olmak istemeyenler olamaz mi???
