Yeni hayata alışma çalışmaları

Anne olduktan, tam zamanlı işe başladıktan ve de akademik olarak yeni bir şeyler üretme hevesi içimi kaplamış olarak ilk defa buraya yazıyorum..

Heves var, iş başladı ve öğrenciler var, e tabi bir de evdeki diş çıkarmaya çalışan ve de yürümek için deli olan masum küçük canavar var ama ben bir yandan hepsini idare etmeye çalışıyorum ama sanki hiçbir şeye yetmiyormuşum, yetemiyormuşum gibi bir his kaplıyor içimi.. Zor ve sıkıntılı bir his bu. Bu his kalıcı olmasın istiyorum..

Çalışan anne olmak zor. Çalışırken ve bebek büyütürken zaten bir de üstüne bir şeyler yapmayı istemek daha da zor. Akşama makaleler ile oturup doğru düzgün bir şey okuyamadan kalkıp yatıyorum genelde, gece 3-4 sefer uyanmalarımıza anca böyle gücüm yetiyor. ya da okuyorum, hatta ben de benzer bir şeyler tasarlayayım diyorum ama o tasarım aşamasında kayboluyorum.

Bakalım umuyorum ki şu dişleri biraz toparladıktan sonra minik Aylin Hanım eskisi gibi iyi uyumaya başlar da ben de biraz daha akademik bir insan olabilirim.. 9 aya yaklaşıyoruz, bakalım insanların dediği gibi 1 yaş bir sınır mı?