Elveda güzel Jim Mus
Blogu kapamıyorum - Jim Mus bizim 17 yaşındaki kedimiz Cici'nin takma adıydı.. Bugün Cici öldü - o nedenle minik bir elveda yazısı bu :(
Cici ve ben yatak keyfi yaparken...
Ciciyi bulduğumuzda ben orta 2'den orta 3'e geçiyordum - sene 1997. Kuzenlerim bulmuşlardı. annem ve babamı onu eve alma konusunda ikna etmek çok zor olmuştu - ama zaten yaz gelmişti ve Cici hanım bizle Güllük'e geldi. Plan ona yazlıkta bakıp sonra da Gülük'ün yerel kedisi olarak orada bırakıp yaz sonunda Ankara'ya dönmekti. Ancak tabi ki bu gaddar plan işlemedi ve Cici geldiği gibi bizle döndü.
Oğuz ve Cici'nin enteresan ilişkisi..
Cici bizle seyahatlere geldi, pikniklere geldi, otellerde kaldı. Küçükken bayramlık elbiseler bile giydi.. Ah o Cici bizim ne çocukluklarımıza katlandı. Oyuncak silah görünce nerdeyse ellerini kaldrması bile bundandı :) Çok huysuz, biraz deli ama bir o kadar da zeki bir kediydi. Bir kedinin plan yapabildiğini, tuzak kurduğunu, öç aldığını ben Cici'de gördüm. Hain planları ile kardeşim Oğuz'u az tuzağına düşürmemiştir.. Beni de az sandalyemden etmemiştir tabi :) Her haftasonu - haftasonu olduğunu anlayıp kendini zorla dışarı çıkartırıp tasmayla gezdirtirdi.. Tasmadan kaçmanın da ustasıydı tabi ki!
Hangi kedi aile portrelerinde bu kadar yer bulabilmiştir acaba.. Baş köşede!
Düşünüyorum da - Cici bizim çocukluğumuzun bir parçasıydı. Çok iyi bir arkadaştı. İyi bir sırdaştı - çok derdime ortak olmuş, canım sıkın olduğunda çok avutmuştur beni.. Hayvanları çok severdim küçüklükten beri ama bir hayvan ile yaşamanın, onun sorumluluğunu almanın, ihtiyaçlarının olduğunu anlamanın ne demek olduğunu Cici öğretti bize. Biraz da onun sayesindedir ki ben kedileri çok iyi tanıdım ve kediler bugün beni çok severler.. Onların halinden anlamayı ban öğreten Cicidir.
Cici Bodrum seyahatlerinden birinde balkonda öğleden sonra keyfi yaparken..
Mekanın cennet olsun uzun bıyıklı Jim Mus. Güzel bir hayat yaşadın diye düşünüyoruz, umarım sen de öyle hissetmişsindir..
Ciciyi bulduğumuzda ben orta 2'den orta 3'e geçiyordum - sene 1997. Kuzenlerim bulmuşlardı. annem ve babamı onu eve alma konusunda ikna etmek çok zor olmuştu - ama zaten yaz gelmişti ve Cici hanım bizle Güllük'e geldi. Plan ona yazlıkta bakıp sonra da Gülük'ün yerel kedisi olarak orada bırakıp yaz sonunda Ankara'ya dönmekti. Ancak tabi ki bu gaddar plan işlemedi ve Cici geldiği gibi bizle döndü.
Cici bizle seyahatlere geldi, pikniklere geldi, otellerde kaldı. Küçükken bayramlık elbiseler bile giydi.. Ah o Cici bizim ne çocukluklarımıza katlandı. Oyuncak silah görünce nerdeyse ellerini kaldrması bile bundandı :) Çok huysuz, biraz deli ama bir o kadar da zeki bir kediydi. Bir kedinin plan yapabildiğini, tuzak kurduğunu, öç aldığını ben Cici'de gördüm. Hain planları ile kardeşim Oğuz'u az tuzağına düşürmemiştir.. Beni de az sandalyemden etmemiştir tabi :) Her haftasonu - haftasonu olduğunu anlayıp kendini zorla dışarı çıkartırıp tasmayla gezdirtirdi.. Tasmadan kaçmanın da ustasıydı tabi ki!
Düşünüyorum da - Cici bizim çocukluğumuzun bir parçasıydı. Çok iyi bir arkadaştı. İyi bir sırdaştı - çok derdime ortak olmuş, canım sıkın olduğunda çok avutmuştur beni.. Hayvanları çok severdim küçüklükten beri ama bir hayvan ile yaşamanın, onun sorumluluğunu almanın, ihtiyaçlarının olduğunu anlamanın ne demek olduğunu Cici öğretti bize. Biraz da onun sayesindedir ki ben kedileri çok iyi tanıdım ve kediler bugün beni çok severler.. Onların halinden anlamayı ban öğreten Cicidir.
Mekanın cennet olsun uzun bıyıklı Jim Mus. Güzel bir hayat yaşadın diye düşünüyoruz, umarım sen de öyle hissetmişsindir..
