Cuma, Şubat 19

Ufak çaplı bir sosyal araştırma projesi

Bugun ofise un kurabiyesi ısmarladık. Sonra ben kurabiye kutusuyla tek tek herkesin odasına girdim ve herkes cok mutlu olup en az bir tane kurabiye aldı ve un kurabiyesini cok sevdiklerini/bayıldıklarını söylediler. Sonra otururken düşündüm de, eğer farklı bir zamanda anket yapsaydık kaç kişinin en sevdiği kurabiye un kurabiyesi çıkardı...

Böylece insanların sadece sürpriz bir şekilde ortaya çıktığı için mi, yoksa gerçekten de çok sevdikleri için mi kurabiye aldıklarını anlamış olurdum.. Bunu niye düşündüm, bir kişi bile istemem teşekkürler demedi.. Kendimi düşünüyorum, ben çok küçükken çok severdim un kurabiyesini, ama sonra 10 yıl falan hiç yemedim.

Bugun cuma. Saat nerdeyse 3. 6 gibi cıkarım isten.. Aksam için planlarım var, yarın gunduz ve aksam icin planlarım var, pazar gunu de oyle.. Keyfim yerinde yani - tek derdim un kurabiyesi :)

Bu da asagıdaki resmin komsusu bu arada. Kendisi anneannemin hediyesi. Hindistan'dan aldıgı bir batik.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Komsu da pek guzelmis, bir de ikisini bir arada gorebilseydik, hatta odanin sana ait olan bolumu ile birlikte...
biz de burada peynirli pogaca yapiyoruz!