Kuki gitti :(

Dün eve gittiğimde gideceğini anlayayınca o kadar panik oldu, evde kaçmaya saklanmaya çalıştı - kutudan birkaç kere kaçtı. Zar zor kutusuna tıkıp işyerinde kendisine talip olan arkadaşıma getirebildim. Onun kucağında iraz sakinleşmesi beni rahatlattı...

Sonra eve dönüp mama kaplarına, ordan burdan çıkan oyuncaklarına bakmak çok zor geldi. Kapları yıkayacaktım, yıkayamadım. Etrafa serdiğim örtüleri kaldırıp kirliye atabildim sadece.. İnsan nasıl da alışıyor. Kendisi beni perişan etse de yine de bağlanmışım. ama yeni ailesinde mutlu olacağına da inanıyorum. Bir kedi daha kurtulmuş oldu - ve onun o iyileşme sürecine dahil olmak beni çok mutlu hissettirdi.

Yeni evinde yeni ailenle mutlu ol kuki, yolun açık olsun :)