Evde ustalar
Bu sabah 8:30'da evimi boyamaya gelecek ustalar sabah saat 7:55'te kapımdalardı. Hep tam tersi olmaz mı yaa? Ustalar gelmez, arayıp nerde kaldınız diye sorulur.. Ben pijamalarımla yataktan kalktım, bana bir 10 dakika izin verin dedim, giyinip insana benzedikten sonra kapıyı açıp onları içeri aldım, ben de 5 dakika falan durup kaçtım :)
Evim, şu an hakim olan koyu bir sütlü kahve rengi ve kasvetli ruh halinden bembeyaz bir boya sayesinde sütten çıkmış ak kaşığa dönecek.. En azından umutlar bu yönde! Annemler öğlenden sonra bir kontrol ziyaretinde bulunacaklar..
Eve hızla alışıyorum. Pazar günü sevgili kardeşim Oğuz ile spor merkezinin altını üstüne getirdik. Squash oynadım hayatımda ilk kez ve şu an kolumda hafif bir ağrı olsa da çok eğlendim.. Ordan çıkıp kuaföre gittik Zeyno ile ve kahküllerime yeniden kavuşmanın heyecanını yaşıyorum bugün..
Herkese hayırlı bir hafta diliyorum!
2 yorum:
Ne güzel sevindim evine alışmaya başlamana :) aslında biraz geç oldu ama derler ya geç olsunda güç olmasın!
Beyaz güzel renk, ben de bugün ofise giderken heryer bembeyazdı yine! Beyazlar içinde yürürken şöyle bir baktım etrafıma sonra dedim ki içimden "Yüce Rabbim neler neler yaratıyor, şükürler olsun." hayırlı haftalar olsun inşallah.
:)
Hahahaha, Aydıncım çok şükran dolu gördüm ben de seni - ne güzel!
Yorum Gönder