Nasil bayildim...

Bu haftasonu hastalikla gecti maalesef ve benim yuzumden annem ve babamın da 29. evlilik yildonumleri tam olarak p*c oldu. Ama en azından artık biliyorum ki H1N1 negatifim ( gerci test tam olarak guvenilir degilmis ya neyse,) 3 gundur dusmeyen ve son 2 gundur de 39 da takılı kalıp beni yorgunluktan perisan eden atesim bu sabah itibariyle 36.5, ve de onceden bana boguluyorum hissi veren o nefes alamama durumu artik gecti.

Tabi inatla dusmeyen 39 derece ates ve de nefes alamama durumum olunca dun sabah 10 gibi Bayındır hastanesinin aciline gittik ailecek. Onceden orda tanıdıgımız bir doktor ile konusurken nefes zorlugu cektigim icin beni yatırma ihtimalleri oldugunu ogrenince 39 derece atesle kendime bir canta hazırladım hemen - ilk koydugum sey ipod du. Annem de pijamalar falan koyuyordu cantama.

Acile gider gitmez bir yatak verdiler bana. Atesimi olctuler, 38.9. 4 tup kan aldılar ve hemen akciger filmim cekilmesi icin beni rontgene yolladilar. Rontgene gittigimde artık yorgunluk ve yuksek atesten iyice kotu hissetmeye baslamıstım. Beni rontgen makinasina yaklastırdılar ama tam o sırada cok kotu hissetmeye basladım: boyle mide bulanması, bas donmesi, ter basmasi ve zar zor ay ben bayılıcam galiba dedim. O ana dair son hatırladıgım sey rontgenin cekildigine dair biip sesi.

Sonrası ise cok etneresan. Inanılmaz bir rahatlama ve huzur hissi. Acayip bir dinginlik. Boyle yesillikler var etrafimda, mavi bir gokyuzu, sanki cimlere uzanmisim.. Sonra Emel hanım, emel hanım, iyi misiniz, iyi misiniz emel hanım sesleri ile kendime galdim. Beni tomografi aletinin uzerine yatırmıslar, annem dahil 5 kafa uzerine egilmisler, beni ayıltmaya calisiyorlar. Hepsi panik! O kadar uzuldum ki uyandırmalarına. Cok guzel ruyalar goruyordum ben dedim. Gercekten de o birkac saniye icersinde 3 gunun atesinin verdigi yorgunluk bir anda gecti, acayip bir dinlenmislik hissi geldi.. O kadar mutlu bir sekilde uyandim ki.. Meger ben tam bayılıcam galiba dedikten sonra bakıslarım degismis ve hemsire ile rontgen teknisyeni kosup ben yere dusmeden beni yakalamislar. allahtan da yakalamıslar da bir yerimi carpmamisim! Sonra beni tekerlikli sandalye ile yatagima geri tasıdılar. Tabi babam o sirada acilde olmanın verdi stres ve sinir ile, bunlar hep zayıflıtan, cok zayıfsın kızım! Kilo alacaksin, en az 4 kilo alacaksın diye bana saldırıya gecmisti ki baba simdi konusmayalım dedim, sustu. Biraz once bayılmıs biri olarak o konusmayı kaldıracak halim kalmamıstı..

Atesimi dusurmek icin hemen damardan bir ates dusurucu verdiler. Ama ne manyak bir ates ise yine dusmedi. Hap verdiler yine dusmedi. eve geldik yine 39. Haplar aldim yattim atesim yine 39. Gecenin bir saati ilik bir dus bile yaptım. Ama yine dusmedi.. Atesle yasamaya oyle alıstım ki, o atesle orgu bile ordum ben :) Neyse, bu sabah uyandıgımda dusmustu atesim. Simdi ilaclarimi ictim, tavuklu sehriye corbami ictim evde dinleniyorum. Bol bol sebze meyve yiyin dediler, bol bol sivi alın. Hepsini yapıyorum. Bir an once iyilesmeyi umuyorum..